In het donker wachten wij op het kerstfeest
Sommigen van ons zijn blij
sommigen van ons zijn verdrietig
In het donker wachten wij op het kerstfeest.
Sommigen van ons zijn gelovig
Sommigen van ons weten het zo net nog niet.
In het donker wachten we op het kerstfeest
Sommigen van ons hebben hun huis vol kado’s
Sommigen van ons komen maar net rond.
In het donker wachten we op het kerstfeest
We kunnen elkaars gezichten niet zien
We kennen elkaars vreugde en verdriet niet.
In het donker wachten we op het kerstfeest
We wachten op een baby
Die geboren gaat worden.
In het donker wachten we op het kerstfeest.
We wachten, we zijn nieuwsgierigen, we hopen op liefde.
In het donker wachten we op het kerstfeest.
En God wacht met ons.
God is hier aanwezig op deze plek.
In het donker wachten we op het kerstfeest.
En we horen opnieuw het verhaal dat ons vertelt over de Liefde van God.
In het donker is de keuze aan ons.
Blijven we in het donker of stappen we in het licht?
Langzaam wordt het licht in de zaal…alle kaarsjes gaan een voor een aan…
We lezen jesaja 9:1- 6
Lucas 2
Lieve mensen van God,
Wees maar niet bang!
De laatste keer dat ik dit zei was tegen mn neefje van 6 die als de dood is voor mn hond. ‘Hij doet niets’, zeg ik er dan vaak ook nog achteraan, hoewel ik dat natuurlijk nooit helemaal kan garanderen. Vooral niet als het betreffende neefje een boterham in zn hand heeft. Wees maar niet bang!
Soms lukt t me. Soms krijg ik dat kleine mannetje zo ver, dat hij naast mn hond durft te staan en hem gaat aaien. Ik moet dan wel zn riem vasthouden en Nelson moet vooral niet bewegen…maar dan kijkt hij vol trots naar me op en dan zegt ie: Kijk ns tante Rollie, dat durf ik gewoon. Dapper hoor, Jelle. Zeg ik dan. Heel dapper.
Angst is een heel slechte raadgever, dat weten we allemaal best wel. Toch is angst aanwezig in ieders leven. Er is ook veel om bang voor te zijn. Heel veel.
Ik ben bijvoorbeeld bang voor spinnen. En ik heb hoogtevrees. Maar goed, daar kan ik best mee leven. Er zijn ook grotere angsten: angst om ‘s avonds op straat te komen. Angst voor wie vreemd is. Angst om zichzelf te geven. Angst om afgewezen te worden. Angst voor oorlog. Angst dat men tekort zal hebben na de pensionering. Angst om in de steek gelaten te worden. Angst voor ziekte en pijn. Angst voor de dood. Duizend en één angsten. En je kunt nauwelijks iets opnoemen dat in de beleving van mensen geen bron van angst kan worden.
We zeggen het niet, maar we zijn bang. Moderne mensen zijn ontzettend bang. Angst is een diep verzwegen, maar sterk aanwezig gevoel in ons bestaan. Het is de drijfveer van heel wat dingen die we doen of juist niet doen! We zijn bang om niet goed genoeg gevonden te worden. Daarom proberen we steeds beter te presteren en stressen we tot we erbij neervallen.
Het is ook niet gek hoor, al die angst. Er is zoveel gaande om ons heen, in de wereld van vandaag, dat ons angst aanjaagt. Politieke onrust die onzeker maakt, ongelijkheid tussen armen en rijken, steeds meer groepen mensen die recht tegenover elkaar staan, in plaats van naast elkaar; al die onzekerheid maakt angstig.
En dan is er ook nog genoeg gaande in ons eigen leven, wat angstig kan maken.
Bij het zien van dat filmpje zojuist (overigens waar gebeurd in WOI), zie je hoe angst werkt. Letterlijk en figuurlijk graven we ons in. We durven ons niet meer te laten zien, echt te laten zien. We verstoppen ons achter eigen opgetrokken muurtjes of zoeken schuilplaatsen waar we veilig denken te zijn .
“Wees maar niet bang”, zegt de engel.
Geen ‘Hoi’ of ‘Hallo’, maar: ‘Wees niet bang. ‘Het is wel treffend dat de eerste de beste kerstgroet ‘Wees niet bang’ is. De herders hadden alle reden om dat juist wel te zijn. Even daargelaten dat ze geschrokken kunnen zijn van al dat licht… maar meer nog: die herders leefden een onzeker bestaan, vol gevaar en waren alles behalve veilig. Een groet, van wie dan ook, bracht doorgaans ook niet veel goeds. En dan horen ze in ene: “wees maar niet bang!”… alsof de boodschapper hun harten kent.
“Wees maar niet bang, ik kom jullie goed nieuws brengen. Goed nieuws voor alle mensen!”
Weet je wat het is met angst, met bang zijn. Het is geen prettig gevoel. In angst leven is vreselijk. Niemand kiest daarvoor. Het verlangen om niet meer bang te hoeven zijn, is dan ook heel groot.
Dus die groet van die engel, die kerstgroet, die komt als geroepen, zou je kunnen zeggen. Toen bij die herders. Maar hij klinkt nog steeds. In ons hier en nu. Wees maar niet bang!
“Wees maar niet bang, ik kom jullie goed nieuws brengen. Goed nieuws voor alle mensen! Vandaag is jullie redder geboren: Christus de Heer. Geboren in Bethlehem, de stad van David.”
Goed nieuws voor alle mensen! Een redder! Met deze boodschap verdwijnt de angst bij de herders en ze snellen zich naar de stal waar dit kind in doeken gewikkeld in een kribbe ligt. Dit kind, vol van God. Dit kind…God zelf.
Wees maar niet bang!
Wees maar niet bang.
Wees maar niet bang.
Dat is het geheim van Kerst. Dat is de ontwapenende boodschap van kerst. Letterlijk en figuurlijk ontwapenend.
God durft het aan om zo kwetsbaar als een kind ons angstige bestaan binnen te sluipen. Om u, jou en mij te laten zien: kijk, lieve mens, je bent niet alleen. Ik ben bij jou. Ik ken je tranen, weet je verdriet, deel jouw zorg…en IK geef het licht uit de hemel …om het samen te dragen en de hoop te voeden dat het ooit beter worden zal…
Dan kan het zomaar gebeuren dat je het aandurft om met lege handen uit je loopgraaf te klimmen en de ander, de vreemde, de vijand, je eigen grootste angst te boven kan komen. Om dan te ontdekken dat die ander is, net als jij. En om dan zien dat je meer bent dan waar je bang voor bent.
Wees maar niet bang!
Het hemels antwoord op ons bange bestaan. Want hemel en aarde zijn samengekomen in dit bijzondere kind. Vanuit die voederbak straalt er een licht zo groots, zo warm, zo waar… in dat licht smelten onze angst en verdriet even weg. Het is niet meer de angst die regeert, het is de liefde. Eindeloze eeuwige liefde. En heel even, in zo’n magisch moment als vannacht, tappen we in in die liefde, worden we als het ware aangesloten op die liefde. Dat is wat ons voedt en draagt. Ik geloof echt dat dat het geheim van kerst is. Dat je, al is t maar voor een moment, even opgetild wordt uit alles wat je zo kan verzwaren en dat je heel even in het licht gezet wordt en met vriendelijke hemelse ogen wordt aangekeken en er wordt gezegd: jij telt! En jij telt. En jij telt. Wees maar niet bang, ik heb je gezien.
Als we dan zo bij elkaar zijn, vinden we ons licht. Hier vannacht.
En ieder sprankje verschuift en vermenigvuldigt zich. En gooit een sprankeling op ons zo gewone alledaagse leven. Zoals alles wat dierbaar is, is het meer waard als je het deelt.
Zoals ieder wonder, is het gemaakt door hemelse handen…
Laat het licht schijnen. Kijk hoe het op elkaars gezicht valt. Tel de stralen. Vang ze.
Laat ze weerkaatsen. Zie de hoop en het veelbelovende teken. Verberg je angst nooit in stilte. Kom tevoorschijn. Open je handen maar. Luister naar je dierbaren. Hou ze in je armen. Laat ze je hart horen. Vertel je waarheid. Vertel je verhaal. Vertel je liefde.
Als we over onze angst heen durven te stappen, aangemoedigd door deze hemelse boodschap, dan kunnen er wonderen gebeuren. In ons hier en nu nog steeds. Ontwapend zoeken we dan naar die ene taal, die verbindt en vrede maakt, de taal van de liefde.
Wees maar niet bang! En straal!
AMEN
