Petrus in de Veenkerk – 4: De Maaltijd

>> terug naar de startpagina van de viering <<

Toen nam Jezus een brood. Hij dankte God. Hij brak het brood in stukken, deelde het uit en zei: ‘Kijk, dit is mijn lichaam. Ik zal sterven voor jullie. Houd deze maaltijd steeds opnieuw om aan mij te blijven denken.’

Die eerste Pinksterdag, de geboorte van de kerk, wordt ook wel genoemd. De Geest drijft Petrus en de anderen naar buiten. Hun hart loopt over van alles wat ze meedragen. Aan verhalen. Aan liefde. Aan bezieling. Vol van Jezus en vol van God delen zij hun boodschap.

En die boodschap wordt het meest zichtbaar in dat ene teken. Het teken van brood en wijn. Het meest tastbare wat er is om Jezus betekenis mee te duiden, Jezus’ boodschap mee te delen. “Dit is mijn lichaam, gebroken voor jullie, dit is mijn bloed, vergoten voor jullie. Doe dit elke keer als je aan mij denkt. Vertel het verder.”

Die eerste kleine gemeenschappen kwamen samen in de huiskamers. Brood en wijn werd gedeeld. Jezus leven, sterven en opstaan werd herdacht en gevierd en bevestigd in het ritueel. Klein maar krachtig. Dit is het. Hier gaat het om. Hier ging het Jezus om. En alleen zo kunnen wij in zijn naam gemeenschap zijn. Kerk zijn. Hier begint het…bij brood en wijn…

Gesprekvragen:

  • Hoe beleven wij de maaltijd van de Heer in de Veenkerk?
  • Hoe is dat voor een ieder persoonlijk?
  • Wat ervaar je daar?
  • Hoe vieren wij het?
  • Is het vaak genoeg?
  • Is voor jou het delen van brood en wijn belangrijk en waarom?

Reageer naar rolinka.klein.kranenburg@veenkerk.nl of in het reactieformulier hieronder.

>> terug naar de startpagina van de viering <<

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *