Beste Veenkerkers,
Bijgaande foto geeft wel aardig weer wat de stemming was thuis na dinsdagavond. Het midden tussen ‘pffffff’ en ‘dit wisten we al een beetje natuurlijk’. Nelson vindt het heerlijk overigens, alletwee de baasjes zijn thuis en hij krijgt (veel te veel) aandacht. In die zin mag ik mezelf echt gelukkig prijzen. Dat realiseer ik me maar al te goed. Als ik denk aan die ouders die met kinderen en werk thuis aan de keukentafel zitten of in kleine zolderkamertjes met noise-cancelling koptelefoons hun werk proberen te doen. Dat valt echt niet mee! Er is nauwelijks tijd en rust voor jezelf.
De zorg om de Britse variant van het virus houdt ons nu even in de greep. Kan het nog erger? Kennelijk wel. En met dat perspectief wordt het er allemaal niet dragelijker op. Hoe houden we het vol? Waar haal je het nog vandaan? De rek is er behoorlijk uit en toch moeten we het nog even volhouden. Het verhaal van deze zondag biedt een ander perspectief. De wijn is op, de rek is er uit… Het water wordt wijn… Maar ja, konden we allemaal maar zo dat water in wijn veranderen en on with the party! Als het toch ns zo makkelijk was…We gaan het horen en zien.
Hoe de viering te zien, vind je in de nieuwsbrief en op de site!!
Groet,
Dominee Rolinka