De Veenkerk is een plek van warmte en ontmoeting, maar hoe zorgen we ervoor dat iedereen zich ook écht welkom voelt? Dit jaar mocht ik meedenken in de groep ‘Toekomst van de Veenkerk’. Aanvankelijk vond ik mezelf te oud voor deze taak – de toekomst is immers aan de jeugd. Toch besloot ik mee te doen, en al snel werd duidelijk hoe belangrijk het is om zowel nieuwe leden als degenen die uit beeld zijn geraakt, niet uit het oog te verliezen.
De aanleiding voor mijn deelname was verrassend: in de Nieuwsbrief stond een foto van de groep Toekomst van de Veenkerk – allemaal mannen. Ik vond dat er minstens één vrouw bij moest zijn en meldde me aan. Terwijl de mannen zich vooral richtten op geldwerving en daar mooie resultaten mee hebben geboekt, zag ik een andere belangrijke taak: het contact zoeken met mensen die onze gemeenschap verlaten hebben of uit beeld zijn geraakt.
Want uiteindelijk is geld maar een middel om onze geloofsgemeenschap te ondersteunen. Nieuwe leden worden vaak hartelijk welkom geheten, maar we verliezen soms ook mensen uit het oog – soms al snel, soms pas na jarenlange betrokkenheid. Met een aantal van hen is opnieuw contact gezocht, en sommigen hebben vragen via onze website beantwoord. De reacties waren soms confronterend.
Eén anonieme reactie bleef bij mij hangen: “Ik voelde me eenzaam binnen de groep.” Op de vraag wat we als Veenkerk anders hadden kunnen doen, gaf deze persoon aan: “Iedereen sprak met z’n eigen groep en ik had niet het gevoel ertussen te kunnen komen. Meer aanspraak had geholpen.” Dat deed pijn.
We zien onszelf als een warme en open gemeenschap, maar deze feedback laat zien dat er altijd ruimte is om te groeien. Zelfs met onze enthousiaste welkomstteams bij de ingang en de aanspreekpunten na de viering, vallen er soms mensen tussen wal en schip.
Ook ik betrap mezelf erop dat ik bij de koffie vaak dezelfde mensen opzoek. Daarom neem ik me voor om bewuster om te gaan met onbekenden, om contact te zoeken met mensen die misschien wat verloren staan tussen de anderen.
Doe jij ook mee? Laten we samen werken aan een gemeenschap waarin iedereen zich gezien en gehoord voelt.
Mirjam Gaasterland