Afgelopen zondag was het Wezenzondag, een zogenaamde verloren zondag. Maar deze bleek allerminst verloren! Een geweldige opkomst uit alle drie de wijken, een bomvolle kerk, stoelen erbij, en het allerbelangrijkste: wat een geweldige sfeer: betrokken, warm, aandachtig, vrolijk en licht. Ik mag wel zeggen dat dit initiatief echt een zeer geslaagd feestje is geweest. Het voelt ook zo fijn om met zoveel samen te komen, om met een volle kerk te zingen, om op die manier te ervaren dat we voorbij onze muren en grenzen met zovelen verbonden zijn. Niet alleen in Amersfoort-Noord, maar juist ook, vanwege de grote opkomst, met allen die op zondag samen komen. Nogmaals bevestigt dit mijn hartelijke pleidooi om de gang naar de kerk weer wat aan te zetten. Bij twijfel: gewoon doen. Het is meer dan alleen de dominee die er staat, het is vooral ook de dynamiek van elkaar, de ontmoeting, het samen zingen en echt gemeenschap ervaren. We hebben elkaar nodig, dat betekent dat we elkaar ook moeten kunnen zien en ontmoeten. Dus alsjeblieft: don’t be a stranger en kom gewoon, jong en oud… het is zo kostbaar!
Dat gezegd hebbende is het dan komende zondag feest: Pinksterfeest. De helper waar Jezus over spreekt stort zich uit over hen die samenkomen en wachten en bidden en verlangen. De Heilige Geest die de beweging van de mensen van de weg gaande houdt, in gang zet, aanblaast, opwekt, wakker schudt… al zoveel eeuwen lang. Voor sommigen is dit Feest van de Geest best een vage toestand. Bij geboorte en sterven, en zelf opstanding kunnen we nog een plaatje verzinnen… maar die Geest… zo ongrijpbaar… een vlammetje? Een duif? En dan nog? Wat kunnen we ermee.
Bovenstaande afbeelding is jawel… een afbeelding van de Heilige Geest, niet Maria zoals je misschien geneigd bent te denken. Het is de Heilige Geest… in een vrouwelijke gestalte, de Geest is als een lichamelijk iets afgebeeld. Dit beeld, en het verhaal van en over dit beeld gaat ons deze zondag inspireren. En we worden geïnspireerd door meer vrouwelijke stemmen, die ons in beweging gaan zetten, op weg blazen, van onze sokken blazen misschien wel. We laten de Geest waaien en hopen op een geweldige opkomst en mooie ontmoetingen met elkaar.
Pinksteren is ook wel de verjaardag van de kerk… vanaf toen ontstond er iets als een beweging van mensen van de weg, een beweging die later ‘de kerk’ is gaan heten. Er wordt doorgaans getrakteerd als je jarig bent. Nu dan, de kerk die trakteert, dat is misschien wat ingewikkeld. Aangezien ikzelf in april 50 ben geworden en nog niet heb getrakteerd, zal ik de traktatie voor mijn rekening nemen. Een extra feestje dus. Als dit je niet over de streep trekt om te komen…
Zie je zondag!
Rolinka