Open je ogen en zie!

Een heel ander uitzicht had ik vorige week, zoals u kunt zien. Zodra ik de gordijnen opensloeg, was dit wat ik zag. Overweldigend. Prachtig. En bijna onvoorstelbaar wat het weer betreft. Alle dagen strakblauwe lucht. Ander uitzicht, anders kijken en opnieuw verwonderd worden door pracht en kracht van de schepping, zou je kunnen zeggen. En de stilte! Zo enorm stil. Zo stil dat het enige wat ik hoorde was Gods eigen gefluister.

Het is soms hard nodig om even uit het alledaagse te stappen en in een andere omgeving opnieuw je ogen en je hart te ‘trainen’ om gevoelig te blijven voor Gods stem. Zo heb ik de afgelopen week wel ervaren. En dan is het bijna geen toeval dat we komende zondag gaan lezen over de genezing van de blindgeboren man. Behalve dat hij weer kon kijken, kon hij ook zíen. Zien wie Jezus is. Zíen hoe God aanwezig wil zijn bij de mensen, door alleen al Jezus te volgen en te geloven. In zo’n verhaal lijkt t allemaal volkomen logisch en normaal. Toch, wanneer je tot je door laat dringen wat het ten diepste betekent dat Jezus het LICHT in de wereld is, dan vraagt dat van ons ook om onze blik anders te richten, onze ogen te openen en knipperend in het felle licht proberen te wennen aan Gods LICHT in de wereld. En wat dat dan betekent, voor jou, voor mij. Deze vierde zondag van de veertigdagentijd worden we uitgenodigd om alvast vooruit te kijken naar het feest van de Opstanding. We worden gewenkt door een niet te doven licht. Open je ogen en zie!

Deze zondag zal Tabitha van Krimpen zich voorstellen aan jullie als de nieuwe PiO, predikant in Opleiding. Net als Regina Lafeber zal zij meelopen in onze gemeente en heeft ze een aantal opdrachten meegekregen om te oefenen en te leren. Deze stage is voor 6 weken, best heel intensief voor haar. Ze start officieel na Pasen, maar het leek ons goed om nu alvast wat bekend te worden met onze gemeente.

Pasen is aanstaande. Nog drie weken en dan vieren we dat feest. Wat gaat de tijd snel. Deze keer zullen we in de Stille Week vier keer vieren, eigenlijk zoals het ‘heurt’. Ook op Witte Donderdag komen we samen en breken we brood en wijn, als opstap naar de Passie van Goede Vrijdag. The Passion kijken we dit jaar thuis, of misschien is t leuk om met elkaar af te spreken om samen te kijken. Ik hoop dat u, dat jullie deze weg naar Pasen weer mee willen beleven. Wanneer je alle vieringen meemaakt, geeft dat een verdieping en verrijking van wat Pasen is en hoe Jezus werkelijk Gods LICHT in de wereld is.

Op weg naar Pasen komen we elkaar ook nog tegen bij een walking diner, is er in het Brandpunt nog een prachtige voorstelling (de vrouw van Pilatus), gaan we stamppot eten met onze senioren en gaan de kinderen Palmpasenstokken maken. Het is misschien wel snel Pasen, maar het is niet zomaar Pasen.

Tot ziens zondag!

 

Reacties zijn gesloten.