Een chinees gezegde luidt: als de wind van verandering waait, bouwen sommige mensen muren en anderen windmolens. Dat wil zeggen, wanneer er grote of kleinere veranderingen op komst zijn, of je bevindt je in een onzekere en veranderende situatie, kun je meebewegen en het beste ervan maken of stug kont tegen de kribbe en je verstoppen tot het voorbij is. Dat laatste is doorgaans een slecht idee, want eenmaal uit je schuilplaats, zul je zien dat ‘de verandering’ heeft plaatsgevonden en blijkt het nog lastiger om je daaraan aan te passen… vermoed ik zo. Tegelijk, je kunt deze uitspraak goed inzetten thuis aan de keukentafel om met elkaar van gedachten te wisselen over hoe deze te verstaan en toe te passen in onze huidige tijd.
Voor de leerlingen van Jezus is er voorgoed iets veranderd. Je zou kunnen zeggen dat de periode dat zij met hem optrokken, ze zich voorbereid hebben op deze grote verandering. Het leven is voorgoed anders nu hij is gestorven en het blijkt dat zijn leven niet in de dood is gebleven. Het is werkelijk groter dan de dood. Dat vraagt ook van de leerlingen een handelen, een opstaan en verder trekken mét dit levensverhaal over God en mensen. Maar hoe doe je dat? Hoe maak je zo’n verandering, zo’n diepe levensles waar in je eigen bestaan? Dus… ja… weet je wat? Laten we maar gaan vissen, dat kennen we tenslotte. Daar weten we van hoe het werkt, dat het werkt en dat geeft ons even wat houvast. Zien we daarna wel verder…
Maar zo makkelijk komen ze niet van de Levende af. Hoe dat verhaal gaat en verder gaat, daar gaan we het over hebben zondag.
Een grote verandering in een mensenleven is denk ik wel vader en moeder worden. Alles waarvan je dacht dat je het wel snapte, wordt ondersteboven gegooid en Liefde gaat stromen waarvan je niet eens wist dat je het in je had. Je leven vraagt om grote en kleine aanpassingen, jijzelf wordt een ander mens en dat kleine mensenkindje is nu geheel en al afhankelijk van jou. Dit wordt nog eens extra kwetsbaar als het mensenkindje met de nodige medische zorg ter wereld komt. Eens te meer zie en voel je alles verschuiven. Zo was en is het ook voor Anoek en Frank van Dasselaar. Kleine Benthe is geboren in Coronatijd, ook al een gek moment, maar zij had desondanks een mooie start. Kleine Luuk werd geboren met de nodige medische uitdagingen. En dankzij hele goede zorg en ingrepen van knappe dokters is hij volledig hersteld. Tijd dus om beide kinderen bij het water van de doop te brengen. Om dat kwetsbare leven te vieren, om de dankbaarheid uit te spreken en je hoop en vertrouwen dat ook deze kinderen bestaan in Gods Grote Liefde. Dat bevestigen en vieren, dat gaan we zondag doen.
Tot zondag!
Lieve groet, Rolinka