Zomerstop


Zondag 14 juli, de overstapdienst. Inmiddels is het overstappen echt een mooi ritueel geworden. Ouders geven hun tieners mooie woorden mee voor onderweg. Van groep 8 naar de middelbare school, van kinderwoorddienst naar tiener. Het zijn mijlpalen. Kinderen die weer iets verder uitvliegen. Nu naar ander onderwijs, waar ze steeds meer zelfstandig zullen worden en de keuzes die ze hier gaan maken zijn bepalend voor het verloop van hun school en
opleidingscarrière.

Gek genoeg merk ik nu ik zelf ouder wordt, hoe belangrijk mijn middelbare schooltijd is geweest voor me. Ik vond leren eigenlijk best leuk ( niet alles hoor), maar vooral had ik een geweldig leuke school. De vriendinnen die ik daar heb opgedaan zijn tot op de dag van vandaag nog steeds mijn allerdierbaarste vriendinnen. Onderstaande foto is genomen toen ik 17 was op het sportveld bij mijn school.

Onlangs ging ik met de oude schoolvrienden van toen naar een concert van Mark Knopfler. Eén daarvan kom ik de laatste tijd geregeld tegen, want hij komt bij ons in de kerk. De twee anderen had ik in geen 25 jaar meer gezien. 25 jaar geleden gingen we met hetzelfde groepje naar een concert van Dire Straits. Nu dus weer. Muziek verbindt. Dat zeker. Maar ook die bepalende jaren op de middelbare school kwamen terug. Ik was weer even 17. Namen van docenten met hun merkwaardigheden, domme en minder domme acties van onszelf…alles passeerde de revue. En nu bestaat die betreffende school 100 jaar. Er komt een reünie. Opnieuw de gezichten met namen verbinden, geuren en kleuren die weer gaan leven als je elkaar opnieuw treft. Oude liefdes, gestolen kussen, stiekeme sigaretjes…Ja, ik zou het zo weer overdoen. Het gevoel dat alles nog openligt, dat je alles nog mag gaan beleven.

Of onze tieners er ook zo naar kijken, nu ze er voor staan, geen idee. Pas als je terug kan kijken, ben je volgens mij in staat om het op waarde te schatten. Ik ben bang dat er ook onder ons zullen zijn, die veel minder gelukkig terug kijken op hun middelbare schooltijd. Dat vind ik verdrietig, want ook als het niet leuk is geweest, draag je dat je hele leven mee.

Onze tieners hebben de komende zomer om vol verwachting en wellicht wat gespannen zich voor te bereiden op die volgende stap in hun leven. En ouders zullen zich gaan voorbereiden om het steeds meer een beetje meer loslaten, vertrouwen dat je ze het goede hebt meegegeven, en oefenen in geduld…veel geduld.

Voor al die anderen mag de zomer een tijd zijn van loslaten en leeg maken. Ik merk dat ik er al een heel klein pietsie mee begonnen ben. Het is niet meer zo razend druk en ik moet mezelf echt de laatste weken doorslepen. Ik zit vol…of ben leeg…net hoe je het bekijkt. En dat is niet erg. Dat betekent dat t een vol en goed seizoen is geweest. Daar ben ik dankbaar voor. Ik ga de zomer gebruiken om op te laden, uit te rusten en te broeden op mooie ideeën voor het nieuwe seizoen.

Ik wens u en jou een mooie zomer toe. Dat de zon ook jou weer nieuwe kracht en energie geeft, dat de lome dagen je dwingen om ook even loom te zijn, dat je tijd hebt om op adem te komen, je te verbinden met je dierbaren.

Ik denk ook aan hen voor wie de zomer niet snel genoeg voorbij mag zijn, omdat t wel erg stil en rustig is, omdat t te warm is, omdat je zo graag eens weg wil, maar het kan niet. Dat er toch zo nu en dan een straal licht je even kietelt en laat weten: je bent niet alleen, echt niet!

En om je mee te geven, deze zomer… de muziek van toen, die nog steeds zo mooi en dierbaar is.. en waar ik toen en nu nog steeds bij wegdroom… some things never change

 

 

 

 

 

Reacties zijn gesloten.