De bruine beer… Wat best merkwaardig is aan dit prachtige roofdier, dat als ik m zo op een plaatje zie staan, ik hem het liefst even wil aaien of knuffelen. Niet handig. Moet je niet doen. Maar ja, aangezien het knuffelobject van menig kind een kleine knuffelbeer is…
Een prachtdier. Hij eet voornamelijk zaden en knollen en lust zo nu en dan ook een lekkere zalm…en wat klein vee…mocht dat voorhanden zijn. Honing trouwens ook. Dat is geen fabeltje. In de dierenfabel van den vos Reinaerde wordt Bruin de Beer door de vos Reinaerde aardig beet genomen door hem te verleiden met een druipende honingraat. Om hem vervolgens klem te zetten… Tja… ken de zwakheden van uw vijand.
De beer gaat ook in winterslaap. Hij/Zij eet zich helemaal rond en trekt zich dan terug om de koude winter zo stil mogelijk door te komen. En als de lente weer geurt en kleurt, dan kruipen ze uit hun hol en gaan op zoek naar een partner en nou ja… dan komt er weer leven in de brouwerij.
Ik voel dat nu ook een beetje zo. Dat we met ons allen uit onze holen mogen kruipen en elkaar weer kunnen opzoeken en dat er letterlijk en figuurlijk weer leven in de brouwerij komt. Het mag weer. Het kan weer. Tegelijk merkte ik bij mezelf dat ik het nog maar moeilijk kan geloven. En dat ik aarzel om in jubelstemming uit te barsten. Eerst maar eens aan den lijve ondervinden misschien. Ondertussen wordt er her en der al teruggekeken op de afgelopen twee jaar. De balans wordt opgemaakt, het handelen wordt geëvalueerd en de huidige plannen worden nauwlettend gevolgd. Wat hebben we geleerd van deze twee jaar? Wat is er allemaal gebeurd? Hoe vinden we onszelf terug na twee jaar Corona en crisis-stand?
Om dat goed in beeld te krijgen zal er wel wat tijd overheen moeten gaan, denk ik. In het groot en in het klein zullen we langzaam beeld gaan krijgen van de gevolgen van de afgelopen twee jaar. En ik hoop en bid dat we elkaar daarin niet gaan afvallen, maar met mildheid benaderen. Ik hoop ook dat nu de maatregelen allemaal zo’n beetje gaan verdwijnen, de stemming in onze samenleving ook weer wat vrolijker en vriendelijker wordt. We zullen zien.
Verderop in de nieuwsbrief staat hoe we in de Veenkerk de maatregelen ook gaan loslaten en wat dat concreet betekent voor de vieringen. Het komt erop neer dat we vanaf 27 februari weer bij elkaar kunnen komen op de manier zoals we dat voor Corona ook deden. En dát, lieve mensen, doet mij zo vreselijk veel goed. Tegelijk ben ik me bewust dat er nog steeds ook een groep kwetsbare mensen is, voor wie deze nieuwe situatie juist onzekerder maakt. Ook daar willen we oog en oor voor houden en meedenken wat er dan wel zou kunnen om verbonden te blijven. De livestream blijft in ieder geval aan.
Tot slot nog even een kort woordje over de feestelijke doopdienst van afgelopen week. Wat een stress was dat met de techniek. Later begonnen, geen Diggy Dex en nou ja… het verliep allemaal niet vlekkeloos. Toch kijk ik terug op een hele mooie en geslaagde viering, waar iedereen enorm zijn en haar best heeft gedaan om er met zn allen een waardevol moment van te maken. Van muziek tot kinderwoorddienst, van oppas tot koffie, koster en welkom… iedereen doet mee. En alleen zo kunnen we gemeente zijn, als we het samen doen. Dus dank daarvoor. Valerie en Loek zijn gedoopt! En de viering staat compleet en wel online, dus nakijken kan gerust. Op naar mooie en volle kerkdiensten en naar Pasen waar we het leven van harte en zonder enige terughoudendheid zullen uittoeteren! Halleluja!
Liefs,
Rolinka