Gewoon bijzonder

Nog niet zo lang geleden ging ik met Mark paardrijden op de heide en tot m’n verbazing was deze al aardig verkleurd naar dat prachtige paars. De nazomer is in aantocht, of nou ja, ís er al! Ik weet nu niet of dit extra vroeg is, maar voor m’n gevoel is het toch wel wat snel…

Misschien ben ik er gewoon nog niet aan toe, dat kan ook. Toch zijn we begonnen en is Augustinus geïntroduceerd. Ik was er best zenuwachtig van, is toch wel weer een heel ding. Maar… het is goed ontvangen, dus we gaan gewoon verder!

Ondertussen is men al druk bezig met voorbereiden voor ons 21-jarig jubileum en het startweekend. In deze nieuwsbrief staat daar vast meer over. Ook zijn we bezig geweest om onze activiteiten weer te plannen en de agenda te vullen.

Bij de meesten van ons gaat t ‘gewone’ leven weer van start. Ik vind dat zo’n stomme uitdrukking. Alsof het gewoon is hoe we leven, dat we leven, en alsof dat wat er in ons leven voorvalt allemaal zo gewoon en niets-aan-de-hand is. Het leven in haar herkenbare structuren is weer begonnen. Dat wel. En kennelijk huist daar dan het gevaar in, dat we het bijzondere van ons bestaan gaan normaliseren. Hopelijk houdt u de verwondering, die u in de zomer geoefend heeft, nog even vast en kun je met een enigszins verfrist gemoed het bijzondere leven instappen…

Komende zondag een mooie viering door Agi en Jacob. Ik vermoed dat zij deze zelf ook aankondigen in de nieuwsbrief. Ik hoop dat jullie hun inspanningen belonen met een mooie opkomst! Ik ben er zelf helaas niet bij, maar ik ga hem terugkijken. Veel plezier Jacob en Agi!!

Mooie zondag allemaal!

Liefs

Rolinka

Reacties zijn gesloten.