Nu alles weer echt begonnen is, lijkt t opeens alsof de wereld ook weer ‘aangaat’. Waarschijnlijk komt t gewoon, omdat ik de krant even wat heb laten liggen, er geen meningen aan tafels werden verkondigd en ik ook de socials wat op een laag pitje heb gezet. Want natuurlijk is de wereld doorgedraaid, terwijl ik even de tijd vertraagd heb. En t is er niet fraaier op geworden. Hoewel ik de stille hoop koester dat Kamala Harris het toch echt gaat winnen en er een kentering komt in de situatie in Gaza/Israel, ik weet ook dat deze hoop misschien wel sterk kan zijn, de werkelijkheid is breekbaar en weerbarstig. Toch is hoop een hele belangrijke waarde. Een waarde waarmee oa Kamala Harris de Amerikanen voedt. En daardoor zie je mensen in beweging komen op een positieve manier. Iets heel anders dan de verdeeldheid en haatzaaierij van een zeker ander persoon.
Hoop.
Hoopvol wil ik graag dit jaar, dit seizoen instappen. Geen idee hoe t allemaal zal gaan, maar de hoop houdt ons gaande en staande.
Hoe zag Augustinus dat eigenlijk? Waar haalde hij het vandaan? Zijn hoop? Waar putte hij uit? Hij is dan wel gegrepen door Gods overweldigende liefde, zoals hij dat zelf schrijft. Maar hoe werkt dat dan voor hem? Wat doet dat met hem? Zijn dan meteen alle twijfels aan de waarde van het leven, aan God en Jezus verdwenen?
Deze zondag zullen we iets meer horen over hoe dat zat in Augustinus’ tijd met de kerk en welke rol hij daarin speelde. En opnieuw horen we Augustinus zelf spreken over zijn geloof, zijn liefde voor God. Deze woorden kent u misschien wel: ‘Veel te laat heb ik jou liefgekregen…’
We laten ons opnieuw door Augustinus inspireren en zo hoopvol en in geloof en met liefde dit seizoen aan te gaan en in te kleuren.
Het is startzondag, we gaan beginnen. In de nieuwsbrief en op de site staat meer info over deze zondag. Ik kijk uit naar een gezellige en inspirerende zondagmorgen, met lekkere lunch en ontmoeting met jou en met u!
Lieve groet Rolinka
