Ai, dit muisje bevindt zich in een benarde positie. Wat ik zo bijzonder vind aan muisjes, is dat ze dus echt vingertjes en teentjes lijken te hebben. Ik ben niet bang voor muizen, wel voor spinnen overigens. Maar ook die beestjes, als je ze eens goed bestudeerd, zitten geniaal in elkaar. Wonderlijk hè, hoe het allerkleinste schepsel met zoveel zorg en precisie gemaakt is. Alles erop en eraan.
Maar goed, terug naar dit muisje, die hangt aan een (misschien wel) zijden draadje. En daarmee geeft het goed weer hoe het met ons gesteld is. We houden het allemaal nog maar net vol. Ik merk bij mezelf en bij veel mensen om me heen een enorme gelatenheid. Waar we anderhalf jaar geleden elkaar nog bestookten met acties voor de ander, kleine attenties en weet ik veel wat voor initiatieven om elkaar niet uit het oog te verliezen, is dat nu echt een stuk minder. Niet dat men niet meer wil, maar het lúkt gewoonweg niet meer. De rek is er echt helemaal uit. Dat is zorgelijk en begrijpelijk tegelijk. Achter de schermen van de Veenkerk gebeurt nog best veel. Zo hebben we afgelopen week weer een Huiskamerkring gehad, met diegenen die dat wilden (en ook alle begrip voor diegenen die uit voorzichtigheid deze keer even hebben overgeslagen). Er is weer vergaderd door de wijkraad, er wordt gebroed op activiteiten in het voorjaar, de commissie die zich bezighoudt met de PR, nieuwsbrief en website is druk bezig om alles eens te updaten en aanstaande maandag gaan we met de jeugd weer beginnen met de catechese, oftwel ‘BijBbabbelen’. Tegelijk merken we ook dat de betrokkenheid minder is. Niet omdat je het meer wilt, maar gewoon omdat je het niet meer op kunt brengen. Weer een online viering, een online meeting, de spontaniteit van kerk-zijn en elkaar ontmoeten is beschadigd. En dan moet het van erg ver komen, om het steeds weer op te brengen. Ik begrijp het goed. Tegelijk is al dat online gedoe nu heel even nog het enige wat ons met elkaar een gedeelde ervaring kan geven. En daarom hebben we de vieringen op zondag ook een stuk interactiever gemaakt. Met gesprek en inspiratie, met mensen uit de Veenkerk die iets vertellen over henzelf of hun werk. Ik hoop dat dit voor jullie iets beter en makkelijker kijkt, dan een viering, waarin alleen maar de dominee een en ander zegt.
Als wijkraad hebben we besloten dat we in ieder geval tot en met het eind van januari de vieringen alleen online aanbieden. Dus 16, 23 en 30 januari alleen online. Afhankelijk van wat er aan versoepelingen komt, kijken we of we in februari weer kunnen samenkomen. Ik hoop het van harte, want 13 februari staat er wel een doopdienst gepland.
Komende zondag zien jullie Alain. Hij gaat verder met de verhalen over koning David. Deze keer zijn eerste gevecht met die reus Goliath. Johan Hamminga is zijn gesprekspartner deze zondag. De moeite waard dus.
Houd vol, lieve Veenkerkers, we gaan elkaar echt weer zien!
Lieve groet,
Rolinka