Als een olifant in een porseleinkast
Een olifantenhuid hebben
Het geheugen van een olifant
Olifantenpaadje
…
Dit prachtige dier laat veel aan onze verbeelding over, gezien de spreekwoorden. Ik vind het vooral een van de meest fascinerende creaties op onze aardbol. Zelfs toen ik heel dichtbij, in het wild, omringd was door olifanten, was ik niet bang (terwijl dat wel zou moeten). Met een rust en kalmte schrijdden zij langs onze jeep, af en toe klapte er een met de oren, een ander duwde een kleintje vooruit, weer een ander stond stil en keek kalm onze kant op om vervolgens weer verder te wandelen. En onderwijl hoor je dat sonore gebrom. Ik stond met open mond te kijken.
Olifanten zijn enorm intelligent, ik durf zelfs te beweren dat ze wijs zijn. Ze rouwen om een geliefde dierbare, voeden gezamenlijk de kleintjes op, hebben zelfs gevoel voor humor en weten water te vinden op plekken waar je het niet verwacht. En, eigenlijk een tragisch kenmerk, olifanten passen zich aan aan hun huidige bedreigde staat. Stropers willen ze namelijk voor hun slagtanden. Natuurwetenschappers hebben ontdekt dat er nu een generatie olifanten geboren wordt zonder die slagtanden. Dat zou hun voortbestaan zeker ten goede komen. Bizar he!
Ik vind het vooral een majesteitelijk dier. Er ligt een wijsheid in die ogen besloten waar de mens nooit bij zal kunnen komen. Zij weten dingen… denk ik dan. Zij weten dingen, die wij niet weten en nooit zullen weten of begrijpen.
Er is overigens best veel op dit moment wat ik niet begrijp. En van sommige dingen denk ik dat t maar goed is ook. Wat bezielt die Poetin. Ja geld. Macht. Maar hij is toch volslagen ontoerekeningsvatbaar nu? Waarom? Ja, ik snap rationeel waarom. Maar dat zijn argumenten die zijn zo kwaad, zo donker, zo onmenselijk.
En dan die vent in de Applestore. Wat bezielt iemand? Waarom?
Oh en dan nu de viruswaarheid-mensen die allerlei mensen voor tribunalen willen hebben…wat bezielt die mensen? Waarom?
Politici bedreigen? Ik kan er soms echt met mn hoofd niet bij.
Als ik me dan afvraag wat die mensen ‘bezielt’, dan vraag ik me dus af waar hun ziel zich aan voedt. En als ik daar dan over nadenk, dan komen er geen prettige woorden in me op: hebzucht, machtswellust, angst, haat, jaloezie, onvrede en ontevredenheid, en domheid.. dat ook. Dat is toch een keuze, denk ik dan. Je kunt toch ook voor iets ànders kiezen? Iets mooiers, milders en vriendelijker?
Ik las dat er gebeden werd op de dam voor de situatie in de Oekraïne. Daar heb ik doorgaans een dubbel gevoel bij. Want dan denk ik: dat helpt toch niet? Tegelijk weet ik ook dat dat niet waar is. Het helpt wel. Misschien niet om het hart van Poetin te verzachten of een oorlog te voorkomen. Maar bidden verandert de bidder zélf. In een hoopvol mens. In een mens die zich niet laat klein krijgen door angst of laat verleiden tot haat en macht en jaloezie. Iemand met een milde en daadkrachtige geest, die klaar staat waar nodig om een ander te helpen, op te vangen en in een crisis het juiste te kiezen. En de bidder laat zien dat er altijd nog een ándere weg is, de weg van vrede en verzoening, Gods weg zogezegd. Het is niet zonder God, niets is zonder God, ook deze tijd niet. Het gebed als olifantenpaadje (afgesneden bocht) naar vrede. Dat lijkt me wijs. En goed. Als een olifant.
Komende zondag is de viering geadopteerd door gemeenteleden. Ik vermoed dat er wel iets over in deze nieuwsbrief staat. Ik ben heel benieuwd naar het resultaat. En dan 6 maart gaan we voluit en volop van start met de 40-dagetijd naar Pasen. En op zo’n dag als vandaag (woensdag, eindelijk zon) durf ik zelfs te geloven dat alles ook weer goed zal komen! Met Pasen.
Ik mag in de Inham voorgaan, maar ben in gedachten verbonden!
Lieve groet,
Rolinka