Ode aan de doden viering

 

 

In een klein moment

Heel soms

Vallen tijd en eeuwigheid samen

Alsof er geen einde is

Alsof het niet waar is

Dat het leven verder gaat

Zonder jou

Want je bent nog zo dichtbij

Je voelt als hier

Een klein moment

als monument in de tijd

Die voelen kan

Als duizend jaar

Liefde sterft niet…

video
play-rounded-fill

 

Overdenking bij de droom van Jacob bij Bethel. Genesis 28:10 – 22

video
play-rounded-fill

Ween niet, als je van me houdt…
De dood is niets.
Ik ben slechts aan de andere kant.
Ik ben mezelf,
jij bent jezelf.
Wat we voor elkaar waren,
zijn we nog altijd.
Noem me, zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tegen me, zoals je dat vroeger deed.
Niet plechtig, niet triest.
Lach om wat ons samen heeft doen lachen,
denk aan mij, bid met mij.
Spreek mijn naam uit, zoals je altijd gedaan hebt.
Zonder hem te benadrukken.
Zonder zweem van droefheid.
Het leven is wat het altijd is geweest.
De draad is niet gebroken.
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
Omdat je me niet meer ziet?
Nee, ik ben niet ver.
Ik ben daar, aan de andere kant van de weg.
Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
En er tederheid terugvinden.
Dus droog je tranen en ween niet,
als je van me houdt…

 

Reacties zijn gesloten.