Dit was wel een heel andere kerst dan ik in gedachten had. We hadden natuurlijk al van alles anders opgezet, en nog eens anders opgezet, vanwege de steeds scherpere maatregelen. Toch binnen alle beperkingen konden we wel iets heel moois maken. En dat is zeker gelukt, maar zonder mij. U kunt de blinde paniek misschien een heel klein beetje voorstellen, toen Mark donderdag 23 december positief testte op Corona. Quarantaine. Ik ook! En geen viering opnemen hier in huis. En kerstmorgen….
Maar wat een geluk en rijkdom dat er zoveel meebewegen is in de Veenkerk. De wijzen kwamen samen in de Kamers en hebben een prachtig gesprek gehad naar aanleiding van het kerstverhaal. En Regina, heldin, was bereid om de viering op kerstmorgen over te nemen en wat deed ze dat goed! Ik heb wel wat traantjes weggepinkt toen ik naar beide uitzendingen zat te kijken.
Mark is flink ziek geweest en ik heb me ook best even zorgen gemaakt. Hij is meteen in isolatie gegaan en onze kerstdagen bestonden uit eten via een teams-link en heel veel heen en weer lopen met thee en andere zaken met mondkapje op. Ik zat alleen beneden en heb stiekem ook wel genoten van de gedwongen rust en stilte. Met familie even via de laptop beeld en geluid gehad, maar dat was wel erg confronterend… die heb ik maar snel uitgedaan. Ik testte dinsdag negatief op Corona en Mark is nu weer helemaal klachtenvrij, we hebben het weer gered. En we kunnen een feestje vieren met Oud en Nieuw.
Dank voor jullie betrokken berichtjes en attenties! Zeer gewaardeerd! Ik mag 4 januari mijn booster halen en Mark is nu flink geboosterd. Ik zou zeggen: haal die prik! Want Corona is echt een venijnig virus, wat er behoorlijk inhakt! Ik wil me niet voorstellen hoe het was vergaan met Mark als hij niet gevaccineerd was met z’n auto-immuunziekte.
En dan komt er dus een nieuw jaar aan: 2022.
Er zijn nu allerlei jaaroverzichten van 2021 in krant en op tv. En als ik dat zo overzie, dan huiver ik er gewoon van soms. In de eerste plaats omdat dit jaar als een idioot voorbij is gegaan. Maar vervolgens ook wat de wereld allemaal te verduren heeft gehad. Het is gigantisch. Gisteren heb ik de film “Don’t look up” gekeken op Netflix. Een film die ik misschien nog eens moet bekijken omdat deze scherp laat zien hoe politiek en samenleving omgaat met nieuws, maar vooral ook met een feitelijke werkelijkheid die misschien te ruw is om te bevatten. Maar dat maakt deze werkelijkheid niet minder waar.
Hoe stappen wij over de drempel van dit nieuwe jaar? Hoe gaan we om met die weerbarstige werkelijkheid van ons bestaan? En waar halen we de moed vandaan? Desmond Tutu heeft gezegd: “Do your little bit of good where you are, its those little bit of good put together that overwhelm the world.”
Uiteraard in de viering van 2 januari staan we uitgebreid stil bij het overlijden van deze bijzondere liefdevolle en hardnekkige vredestichter. En bij die oude Simeon, die in de ontmoeting met de kleine baby Jezus het begin van Gods vredesrijk heeft gezien, en zo zei: nu kan ik rustig sterven. Hoopvol, en niet anders, hoopvol mogen we de drempel overstappen van 2022. Alvast een goede jaarwisseling en tot 2 januari, online!
Liefs Rolinka