Helen door te delen

Elke dinsdag is er in de Abbey op Iona een zogenaamde healingservice. Een viering waarin om de heelwording van de mens wordt gebeden. En dat in alle breedte van dit woord: heel worden. De gebrokenheid van de wereld en de gebrokenheid van jouw eigen leven wordt genoemd en aangeraakt, letterlijk en figuurlijk en in gebed gedeeld.

Dat gaat als volgt: eerst wordt er gebeden om alles en allen wat mensen angstig, verdrietig en wanhopig maakt. Er komen voorbeden uit de hele wereld binnen op een speciaal daarvoor gemaakt emailadres. Daarna mag je als individu naar voren komen en knielen in een kring. Er wordt jou een hand opgelegd en met elkaar wordt er dan gebeden:

“Geest van de Goede God, hier nu aanwezig, heelt jou van alles wat jou pijn doet, in lichaam ziel en geest, in naam van Jezus “(in het Engels klinkt het mooier).

De gedachte is niet ‘genezen’, maar ‘delen’. Helen door te delen zogezegd. Je draagt het niet alleen. En het is gezien en aangeraakt. Wanneer ik dit zo opschrijf ben ik me bewust dat dit misschien wat bevreemdend overkomt. Natuurlijk spelen context en omgeving een grote rol in hoe je dit beleven kan. Ik ervaar dit altijd als een heel krachtig ritueel. Het voelt heel bijzonder dat je, letterlijk aangeraakt, onderdeel wordt van een breed gedragen gebed waarin ook jouw heel worden genoemd wordt.

Het gedenken dat wij allen met elkaar verbonden zijn en daarin bestaan in Gods liefde wordt sterk gevoeld. Het benoemen dat wij deze wereld samen bewonen en daarom al delen in elkaars vreugde en verdriet geeft een groot gevoel van verbondenheid.

Afgelopen dinsdag stond op de feesboekpagina van de Iona community bovenstaande foto. Het raakte me. Na de verschrikkingen in Turkije en Syrie zo’n intens pakkende foto.

De stenen komen van het puin rondom de Abbey. Er is regelmatig stormschade en de Abbey staat bijna standaard in de stijgers. Grote en kleine stenen liggen her en der rondom.

Nu lagen ze binnen, op het altaar achterin de kerk. Als symbool van solidariteit en verbondenheid van allen die getroffen zijn door de aardbeving in Turkije en Syrie en waar de huizen in puin liggen. De enorme wanhoop die dat teweeg heeft gebracht en nog! Elke dag worden er weer mensen gevonden. Nu steeds vaker dood dan levend.

Bij de foto stonden de woorden: wij gedenken de gestorvenen, de stervenden en ieder mens en elke gemeenschap wereldwijd die getroffen zijn door de aardbeving aan de Turks-Syrische grens.

Helen door te delen. Het is wellicht nu nog te vroeg om te spreken van helen. Eerst maar dat delen. Dat men niet alleen is. Dat men gezien is. Dat er een grote solidariteit en meeleven is, een gedeeld verdriet over wat daar gebeurd is. En dat er gebeden wordt, wereldwijd. Zelfs, of nee beter gezegd: ook op dat kleine eiland aan de westkust van Schotland.

Bij de foto stond onderstaand gebed wat ik met jou en u wil delen en bidden:

God van de schemer,

Aanwezig in onze pijn en tranen en onze strijd

Tot in het diepst van ons mens-zijn

-wij waken met Jou.

 

God van de nacht

Aanwezig in onze pijn en onze gebeden en onze onrust

Bewegend op de grens tussen leven en dood

-wij waken met Jou

 

God van het ochtendgloren

Aanwezig in elke vraag die we Jou nooit zouden durven stellen

Ons verlangen voedend naar Jouw licht

-wij waken met Jou

Komende zondag zal Regina Lafeber voorgaan. Ik mag in de Inham dienst doen. Ik wens u en jou allen een mooie en goede zondag toe!

Reacties zijn gesloten.