Je hebt wel eens van die periodes dat er veel heel verschillende dingen op de agenda staan. Ik merk dat ik nu even in zo’n periode zit. In willekeurige volgorde wil ik ze even met u delen:
De laatste maanden ben ik aan het trainen voor de Triathlon van Vathorst op 1 juni. Nooit eerder heb ik aan een sportevenement meegedaan. Ik deed nooit echt een sport… (ja… een blauwe maandag op tannis…maar dat werd m niet). Ik heb wat jaartjes gepoweryoga-d (?) en was lang donateur van sportclubs.
Tijdens mijn middelbare schooltijd fietste ik zes jaar dagelijks 40 km, naar en van school. Ik heb lang de illusie gekoesterd dat dat meer dan genoeg sporten was voor een heel leven. Daarnaast wandel ik natuurlijk dagelijks met de hond.. dus ja..beweging zat…
Niets is minder waar. Sinds ruim een jaar met een personal trainer moet ik bekennen dat ik er zo waar aardigheid in heb…in echt sporten. Je weet wel, met zweet en zo… dus dan ook maar meteen een doel stellen: 1/8 Triathlon. Dat betekent 500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 5 km hardlopen. 1 Juni gaat dat gebeuren. Het is zo iets totaal anders dan mijn werk, ik moet zeggen: dat is best wel eens verfrissend. Ik ben daar uiteraard ook best een beetje nerveus voor. In dat vieze water van de Laak ( en koud!!!) en dan hop op de fiets en dan nog eens rennen… We zullen zien.
Ik heb ontdekt dat aanmoedigen en doorzetten nu echt betekenis krijgen, in die zin dat het je soms even over een grens heen helpt, dat je trots bent op jezelf, en jezelf ook iets ziet doen, wat je nooit had gedacht. Of zoals Pipi Langkous zegt: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan…” Met dat motto hijs ik mezelf zaterdag 1 juni in een wetsuit! Ik start om 14.30, samen met Ineke overigens, en hoop alles binnen twee uur te volbrengen. Mocht je ons willen aanmoedigen, graag!!
Een ander gaaf ding is wel het nieuws rondom ons gebouw. Na zoveel jaren van plannen maken en weer opzij schuiven, afwachten, bellen en lobbyen, teleurgesteld worden en weer hoop hebben, is het nu zo ver. Ik wil hier toch ook wel even noemen dat Mark vanaf het begin van het faillissement van de Kamers hier enorm veel werk in heeft gestoken. Uiteraard met hulp van vele anderen, maar hij was wel steeds degene die zei: hup…volgende plan. Over je ergens in vastbijten gesproken. Alles ligt nu open om op zoek te gaan naar een mooie vorm van het gebouw gebruiken en ook zoeken naar een goede manier van samenwerken. Dat zal in ieder geval betekenen dat we vanaf september het pand zullen delen met andere huisgenoten. Van alle voortgang en plannen wordt u uiteraard op de hoogte gehouden.
En dan is er komend weekend ook nog het Veenkerkkamp en de workshop van Brainpower. Ook daar heb ik enorm veel zin in. Ik heb geen idee wat te verwachten, maar dat t gaaf wordt, dat durf ik wel te stellen. Ben enorm benieuwd naar het resultaat.
En wat t kamp betreft… dat is toch altijd weer n klein feestje. Zoveel blije kids en vermoeide begeleiding! Respect en super!!!
En dan een laatste mijlpaaltje. Zoals u wellicht weet ben ik een van de initiatiefnemers van Stichting Parentshouse Amersfoort. Dit weekend, zaterdag 25 mei, zullen wij ons vijfde pand openen. Ik ben daar enorm trots op. Daarnaast zijn wij een crowdfunding actie gestart om bij elk Parensthouse in Amersfoort een Kidshouse te bouwen. Een eigen plekje voor de kinderen die komen logeren bij papa of mama die in het Parentshouse zit. Wil je doneren? Graag!!! Dat kan via onderstaande link:
https://www.dosupport.nl/parenthouses-amersfoort/bouw-mee-aan-de-kidshouses/
Overigens zal de opening van dit vijfde huis ook meteen mijn afscheid van Parentshouse zijn. Na ruim 4 jaar is het wel welletjes en mag iemand anders de voorzitter zijn. Er is nog geen opvolger, dus mocht je interesse hebben…of iemand weten die dat gaaf zou vinden.. laat het me weten.
U ziet, dat zijn zoveel spannende en bijzondere momenten… ik vind het allemaal leuk, dus ik geniet er vooral van. En ik ben trots en dankbaar om al deze momenten te kunnen delen met jullie!