WELKOM TERUG
Nou, dit was wel een hele natte zomer. Sommigen vonden het helemaal prima, maar als ik heel eerlijk ben, werd ik er wel een heel klein beetje somber van. Ik heb het toch meer nodig dan ik dacht, dat de zon mij als het ware aanzet om aan de gang te gaan en de dag met open armen te ontvangen. Tenminste, in de zomer. Ondertussen is onze tuin zo’n beetje ontploft, heb ik nog nooit zo’n groen gazon gehad en heb ik meer huisbezoeken gedaan dan ik had gepland. Over dat laatste, ik heb mn lijstje zelfs nog niet eens helemaal klaar.
Ik moest ook denken aan jullie, die hun vakantie in Nederland hadden gepland. In een tentje of op een camping. En wellicht viel het mee, maar toch. Wat kun je dan weer genieten van je eigen warme schone bed en een eigen douche, denk ik dan. Er zijn er ook onder jullie die de zon ‘gewoon’ achterna zijn gereisd en hebben genoten van het mooie, wellicht iets te warme weer. En zo zie je maar… er is altijd wel wat.
SONGS OF LIFE
Er was en is in ieder geval ook tijd om na te denken over ons nieuwe seizoen. Dat heb ik gedaan. Langzaam vormen zich de contouren van het project “Songs of Life”. Liederen op de scharniermomenten van ons leven, maar dan uit de bijbel. Ons begin en onze jonge jaren, ons ontdekken van de seksualiteit en duurzame liefde, een gebroken hart, dromen en gebroken dromen, afscheid en verdriet, ouder worden en de dood. Om zo maar wat momenten te noemen. We gaan met liederen uit de bijbel stilstaan bij deze momenten. We zoeken er onze eigen muziek bij en ontdekken welke klanken ons raken in het verdriet of in de vreugde.
Wat ik ook van plan ben, is om een (in ieder geval voorlopig tijdelijk) koor op te richten. Ons eigen Veenkerk-koor. En met dat Koor ons eigen Veenkerk-repertoire te verzamelen. In november en december kan het koor dat repertoire in de vieringen laten horen.
En… misschien wel een onhaalbaar idee, maar wie weet: ons eigen Veenkerk-lied. Welke melodie typeert de Veenkerk? Welke muziek? En welke woorden horen daarbij? Wat zou ons lied kunnen zijn, waarmee we laten horen wie we zijn en welke boodschap het is, die we uitdragen? En kunnen we dat lied dan niet zelf schrijven? Spreek me gerust aan als je hier ideeën over hebt!
Je ziet, het denk-proces is in volle gang. Komende tijd gaan we de kalender vullen, ga ik samen met de pianisten, het concept uitwerken, en op zondag 10 september, onze startzondag, gaan we van start, zingend over het leven, ons leven, met alles wat daarbij komt kijken. Houd de komende nieuwsbrieven goed in de gaten voor meer informatie!
WE GAAN WEER VIEREN
Komende zondag 13 augustus komen we na een pauze van een maand weer bij elkaar. Dat doen we traditie getrouw met een ochtend gebed. Maar ik heb er iets anders van gemaakt. Ik gebruik de eerste helft van de viering de woorden uit de Iona-ochtend-liturgie. Woorden die mij heel vertrouwd zijn en waar ik destijds op Iona elke morgen mee begon. De tweede helft van de viering maak ik gebruik van de vrije ruimte waar de lezingen hun plek krijgen. Toevallig passen de lezingen van deze zondag heel goed bij elkaar. We horen over Gods macht en kracht die zichtbaar wordt in natuur en schepping in psalm 29. Een hele spannende tekst, want in hoeverre is God het die de aarde doet beven en de rivieren doet overstromen met alle gevolgen van dien? Of moeten we dat meer zien als een beeldspraak voor God aanwezigheid in de stormen van ons bestaan? Dat geloof vinden we in ieder geval terug in het lied van Jona. En wanneer Petrus middenin de storm uit de boot stapt om naar Jezus toe te lopen… ook dan wordt zijn vertrouwen op God getoetst. Kunnen we dat? Om in de storm van alles toch ons te verlaten op God?
In mijn leven zou dat, als ik vroom en godvruchtig ben, misschien wel horen. Maar eerlijk gezegd: zo werkt t niet. Niet bij mij en ook niet bij veel mensen die ik ontmoet. Er is eerst dat ongeloof, dat weg willen lopen (Jona) het schelden en verontwaardigd zijn (Petrus) en dan is het zelfs nog de vraag: wie test nou wie? Is het God die de mens op de proef stelt of de mens die God op de proef stelt? Of is er helemaal geen sprake van op de proef stellen?
Best spannende vragen zo middenin een stormachtige zomer, mag ik wel zeggen.
Er is deze zondag nog geen kinderwoorddienst. En oppas is er ook nog niet. Dat begint allemaal 20 augustus officieel. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat kinderen niet welkom zijn, daar vinden we wel wat op mocht dat nodig zijn aanstaande zondag. Ik hoop je allemaal weer te zien! En na afloop bij te kletsen over al je zomerse wedervaren!
Lieve groet
Rolinka